3 نظر در “نگاه کتابی به آدم ها”

1. من هم نمی دانم جز کدام گروه هستم ؟؟؟؟؟؟ولیکن

   بعضی آدمها کتابی هستند که ساکت و آرام در کنج کتابخانه می نشینند و گرد روزگار زیر خروار خاک آنها را از بین می برد

   بعضی آدمها مفیدند و همیشه انگیزه هر خواننده ای را به خود جلب میکنند

   بعضی آدمها …

   پاسخ ↓

2. با تجدید احترامی که همیشه برای شما قایل هستم ، از دوره دبیرستان تا بحال ؛ اجازه می خواهم اینطور بنویسم :

   بعضی آدمها دیگران را همانطور که هستند قبول می کنند
   بعضی آدمها در مورد دیگران قضاوت نمی کنند و فقط عملکرد آنها را نقد می کنند
   بعضی آدمها از جایگاه ناظر و دانای کل به دیگران نگاه نمی کنند
   بعضی آدمها حداقل یه بهانه برای همدلی کردن با دیگران دارند
   بعضی آدمها بقدری درگیر پروژه شخصی شون ؛ تلاش برای رسیدن به رویاهاشون ؛ هستند که وقتی برای گلایه از دیگران ندارند

   پاسخ ↓

3. در روزگاری که آدمها هر روز بیشتر از روز قبل احساس ناامني واضطراب را در محيط كاري وزندگي خودلمس مي كنند، شایدوجود یک دوست واقعی وشاداب كه درسايه آن آدم احساس نشاط وخرمي وآسايش نمايد، به همه ي آدمهايي كه استادقيصرامين پوروجنابعالي ودكترشريعتي برشمرده اند، بیارزد.
   دكترشريعتي نيزآدمهارابه چهارگروه تقسيم مي نمايد:
   ١ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نیستند هم نیستند.عمده آنها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند .
   2- آنانی که وقتی هستند، نیستند و وقتی که نیستند هم نیستند. مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویت‌شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصیت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌‌شان یکی است.
   ٣ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نیستند هم هستند.آدم‌های معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.
   ۴ـ آنانی که وقتی هستند، نیستند و وقتی که نیستند هستند.شگفت‌انگیز‌ترین آدم‌ها. در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما می‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم، باز می‌شناسیم، می فهمیم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما همیشه عاشق این آدم‌ها هستیم. هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که می‌روند یادمان می‌آید که چه حرف‌ها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد این‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.

   پاسخ ↓

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.