چند روز پیش در کمیسیونی تخصصی برای اظهار نظر کارشناسانه دعوت شدم . موضوع جلسه تشکیل یک نهاد مدنی بود . درخواست کننده که سن و سابقه زیادی داشت ، تا توانست غیرصادقانه و نادرست اطلاعاتی را منتقل کرد که بعضا موجب تعجب اعضا شد . در آسانسور هم که در حال بازگشت بودیم دیدم نه تنها از خلافهای گفته شده پشیمان نیست بلکه بر آن هم ابرام دارد ! جوزف باتلر فیلسوف متاله و اخلاقی انگلیس سخن ارزشمندی دارد . او می گوید اگر ما خطایی را مرتکب می شویم و سخن دروغی را بیان می کنیم می توانیم از فعل و سخن خود شرمنده باشیم . این شرمندگی لا اقل ما را در تراز دوم اخلاقی بودن قرار می دهد . اما اگر دروغ می گوییم و از کرده خود نیز پشیمان نیستیم از اخلاق فاصله زیادی گرفته ایم ! البته سال هاست که این عدم شرمندگی در بسیاری مسئولان نهادینه شده است ! شاید این امر در حوزه سیاست برایمان عادی شده باشد اما رویت آن در استادی که باید مظهر اخلاق و انسانیت باشد موجب شرمساری مضاعف و تاسف است !