شیراز را همیشه بگردیم!
در کنج حجره‌های قدیمی
در دنج هر رباط
پستوی خانه‌ها
در گوشه‌های مسجد، میخانه، خانقاه
ویرانه‌ای – هنوز اگر هست –
از دیر، یا خرابات
یا در رواق مدرسه‌ها – هر جا –
شیراز را همیشه بگردیم
با سالخوردگان بنشینیم
لای کتابهای کهن را
ده، صد، هزار بار ببینیم
شاید، در این میان
خورشید یک غزل
با خط نغز حافظ
تابید ناگهان!
این آفتاب گمشدنی نیست. بی گمان
شیراز را همیشه بگردیم
فریدون مشیری