تابلویی که خالقش 40 میلیون نفر بودند!

کشور ما در منطقه  خظرخیزی واقع است. در غربش کشوری  است که  سال هاست گرفتار فتنه و آشوب و اشغال  و انفجار انتحاری است. در اثر همین آشوبها بود که منابع موجود در کتابخانه ملی و موزه غنی آن  غارت شد.در شرقش کشوری است که زیر سایه ناتو توانسته است برجای بماند .هنوز آثار بد مستی طالبان که در شکل به رگبار بستن کتابهای فارسی ظاهر شده بر پیکر کتابخانه دانشکاه کابل دیده می شود. در جنوبش شیخکهایی حاکمند که بعضا حتی رانندگی زنان را بر نمی تابند تاچه رسد  به شرکت آنان در انتخابات. در شمالش کشورهای از کمونیسم رسته ای هستند که هنوز راه رفتن بی اتکا به برادر بزرگ را نیاموخته اند. در این میانه  ملتی بزرگ با تکیه بر پشتوانه فرهنگی گرانسنگ خود  عظمتی را خلق کرد که در حد و اندازه این منطقه پر آشوب نبود. ملت بزرگ ما تا ساعت 22 بعدازظهر جمعه 22 خرداد تابلوی بسیار زیبا و بی بدیلی را خلق کردند. تصویری که بیانگر تحمل ، مدارا، شفقت و شعور اجتماعی بالای آنان است. نمایشی از بلوغ سیاسی و اجتماعی که بی هیچ تردیدی در خاورمیانه تا کنون رویت نشده است.میلیون ها نفر با علائق و سلائق متفاوت در خیابانها مهربانانه حضور یافتند ، در بحث ها  حتی بیش از کاندیداها یکدیگر را تحمل  کردند و با لبخند از کنار یکدیگر گذشتند. اما افسوس و صد افسوس که این تابلوی زیبا که می رفت پهلو به ناب ترینهایش در عالم بزند خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود!. شنبه که از خواب برخاستیم با ناباوری دیدیم که چگونه با بی هنری تمام آن تابلویی که 40 میلیون نفر با زیبایی تمام خلق کرده بودند با سوء مدیریت به فجیع ترین شکلی مخدوش شد و دوباره فرصتی بی بدیل که می توانست قدرت ملت مارا در موازنه قوای منطقه ای و جهانی صد چندان کند تبدیل به تهدید شد. از صحنه هایی که این دو روزه دیده ام به شدت آزرده ام.هیچ انسان منصفی فارغ از اینکه روند انتخابات را مخدوش بداند ویا آن را سالم بخواند نمی تواند مدافع این بی هنری و بی معرفتی باشد.

+ نوشته شده در  یکشنبه بیست و چهارم خرداد 1388ساعت 23:37

تیتر درشت شماره اخیر کتاب هفته (171) “بازتاب رشد سرانه مطالعه ” است. وزیر ارشاد اعلام فرموده اند که : “مطالعه در کشور به 5/18 دقیقه ارتقاء یافته است” .  پس از اعلام این پیروزی میمون و مبارک از سوی ناشران و خبرگان نیز تحلیل های مغتنمی ارائه شده که علت این رشد مقبول را توجیه فرموده اند مثلا مدیر انتشارات جمال قم ” تالیف آثار غنی و تامین کننده نیاز های جامعه را از عوامل افزایش مطالعه دانسته اند.”

با آن که حافظه تاریخی کوتاه مدت و بلند مدت ملت کمی تا قسمتی ضعیف است اما به کمک فناوری نوین کمی این کم حافظگیمان  بحمدالله ترمیم شده است. در اردیبهشت ماه همین امسال جناب وزیر در اعتراض به آمار میانگین سرانه مطالعه فرموده بودند: “در مورد سرانه مطالعه حال حاضر كشور بنده هيچ گونه آماري ندارم. نمي‌دانم آنها هم كه مي‌گويند آمارشان را از كجا آورده‌اند.”اینکه در اردیبهشت آماری در دست نداریم اما در بهمن  رشد سرانه مطالعه را به جشن می نشینیم از آن معجزات یک شبه ای است که جنس آن را نوعی عدد سازی ویا “شکنجه اعداد”(Torturing the data) باید دانست. آنقدر با عدد ور می رویم تا نتیجه مورد نظر به دست آید . دیگران ما را در اقتصاد و اقتصاد سنجی از این فریب بر حذر داشته اند و اینان آن را در حوزه فرهنگ به کار گرفته اند. البته ظریفی نقل می کرد که ار مقامات فرهنگی خواسته اند که ازین پس عددی جز  5/18  را اعلام نفرمایند. اما ظاهرا رئیس محترم کتابخانه مجلس این توصیه رانشنیده اند که در همین ایام در مصاحبه با کتاب نیوز گفته اند”حدود 95 درصد مردم جامعه ایران کتابخوان نیستند و تمایلی هم به خرید کتاب ندارند” گویا آمار کتابخوانی هم مثل آمار فولاد و مس و خط فقر به شدت دچار قبض و بسط و عذاب! است.

+ نوشته شده در  یکشنبه هجدهم اسفند 1387ساعت 3:42  توسط فریبرز خسروی  |  آرشیو نظرات