هر گاه عشق به سوی شما اشاره کند از او پیروی کنید هرچند را ههایش دشوار و پر نشیب باشد.

اگر عشق با شما سخن گوید او را باور کنید هرچند صدایش رویاهایتان را آشفته سازد و مانند باد شمالی (1) که بوستان را برآشوبد زیرا هرگاه عشق به شما رهایی بخشد به صلیبتان میکشد و همان دم که شما را رشد دهد شاخه های خشک تان را هرس میکند و همان دم که به سوی بلندترین درخت زندگی تان میخزد و شاخه های لرزان نازکش را در برابرخورشید در آغوش میگیرد به ریشه های چسبنده در خاک نیز میخزد و آن را در آرامش شب به اهتزاز در می آورد.

هرگاه عاشق شوید مگویید :

خداوند در قلب ما است.

بلکه بهتر است که بگویید:

ما در قلب خداییم.

اما چون عاشق شوید خواسته های ویژه باید داشته باشید.

خواسته هایتان چنین باید:

آب شوید

و همچون جویباری جوشان بر گوش شب نغمه سر دهید.

برای معشوق از ته دل نیایش کنید و سروده های ستایش را بر لب هایتان نقش ببندید و بخوابید….