از دکتر عباس توفیق در شماره 9 مجله هفتگي توفيق . سال 1350

دروغ هم مثل خيلي ديگرازاحتياجات روزمره اجتماع ماانواع واقسام دارد:

نوع اول دروغ اينستکه: من دروغ ميگويم. من ميدانم که دروغ ميگويم. ولي شما نميدانيد که من دروغ ميگويم: اين يک دروغ طبيعي است که درهمه کشورها هم همينطور است.

نوع دوم دروغ اينستکه: من دروغ ميگويم. من ميدانم که دروغ ميگويم. شماهم ميدانيد که من دروغ ميگويم. اين دروغ هم باز قابل هضم است.

نوع سوم دروغ اينستکه: من دروغ ميگويم. من ميدانم که دروغ ميگويم. شماهم ميدانيد که من دروغ ميگويم. منهم ميدانم که شما هم ميدانيد که من دروغ ميگويم.!!! اين احمقانه ترين نوع دروغ است. دروغي که همه ميدانند و کسي را فريب نميدهد و فقط گوينده رامفتضح ميکند و مردم را عصباني.

ولي از اين نوع دروغ مفتضحانه تر و احمقانه ترهم وجود دارد.

نوع چهارم دروغ اينستکه: من دروغ ميگويم. من ميدانم که دروغ ميگويم شماهم ميدانيد که من دروغ ميگويم. منهم ميدانم که شما ميدانيد که من دروغ ميگويم. شماهم ميدانيد که منهم ميدانم که شما هم ميدانيد که من دروغ ميگويم!!!!

امروزه در کشور ما در اغلب زمينه ها اين نوع دروغ رايج شده و هر که را در اين رشته از دروغ بيشتر دست داشته باشد، استادتر و سياستمدارتر ميشناسند…