هفته پیش همایش اصطلاحنامه برگزار شد. باید سپاسگزار کسانی بود که زحمت برگزاری آن نشست را بر خود هموار کرده بودند. آن همایش را بهانه قرار داده چند نکته را یادآور می شوم . شما هم در این زمینه اعلام نظر فرمایید.شاید برای برنامه های آینده مفید باشد. در کنفرانس های تخصصی ده دقیقه و یک ربع وقت برای ارائه مطلب بسیار کم و ناقض غرض است. معمولا ارائه دهندگان جوان تر نمی توانند مطالب خود را در این مدت جمع کنند . گاهی حتی با تجربه ها هم به علت کمی وقت چنان با شتاب مطلب را از رو می خوانند که گویا با عجله مشغول خواندن زیارتنامه هستند!؟. در ایفلای امسال افریقای جنوبی برای بعضی مقالات تخصصی بیش از نیم ساعت وقت گذاشته بودند. در بحث های تخصصی ، سوال و جواب ها می تواند بر غنای نشست افزوده و کج فهمی های بسیاری را اصلاح کند. سوال و جواب نیز باید در پایان هر قسمت انجام شود تا تازه و پویا باشد.معمولا به علت بی نظمی در شروع و ارائه این قسمت حذف می شود و یا به انتهای برنامه که همه برای رفتن نیم خیز شده اند احاله می شود. بعضی سخنرانان پیش از دستور چنان از مناقب و معجزات اصطلاح نامه می گفتند که برای من که چند سالی است با این مقوله آشنایم عجیب و جالب بود. بهتر نیست از هر پدیده ای معرفی علمی دقیقی انجام شود تا انتظارات غیر واقعی برای استفاده کنندگان نهایی ایجاد نشود.آیا بهتر نیست که این سخنرانی ها از حالت تشریفاتی و تعارف و تعریف خارج شده و در مسیر اهداف کنفرانس قرار گیرد.

نوشته شده در  جمعه دوم آذر 1386ساعت 10:20  توسط فریبرز خسروی