گالیله:
طی چهل سال عمل و رفتار آدم ها به من یاد داد که آن ها میانه ای با عقل ندارند .
دم سرخ رنگ ستاره ی دنباله داری را به آن ها نشان بده ، دلشان را از ترس پر کن ، می بینی که آشفته و سراسیمه از خانه هاشان بیرون می ریزند ،و در هم بر هم چنان می دوند که قلم پاشان بشکند .
ولی بیا و به آن ها حرف معقولی بزن ، و به هزار دلیل ثابتش کن ،می بینی که فقط به ریشت می خندند.
ریشه ی اعتقاد از آن جا خشک می شود که بخواهند تحمیلش کنند…
(نمایشنامه گالیله اثر برتولت برشت)
انچه انسانها را آشفته می کند میانه نداشتن با عقل نیست همه ما از این آشفته ایم که در برابر سخنی که دیگران به زبان می رانند به حقیقت درونی ما راه پیدا کرده اند درونی که ما سعی در مخفی کردن ان داریم و انجاست که در مقابل حرف معقول و صداقتی که ما انرا پنهان می سازیم در رفتارهای و اعمال روزمره مان .. حتی اگر به قول گالیله با هزار دلیل هم ثابت شود می خندیم که در اصل گریستن بر نفس خودمان است که برای دیگران عیان شده …
حال سوال این است ما و شما چطور برخورد می کنیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟