تعطیل شدن آن هم در گرماگرم کار و سرمای بسیار ، مثل دوران بچگیمان حس خوش تعطیلی مدرسه را بر می انگیزاند. گاهی شنیده ایم و یا دیده ایم که صدا و سیما هم این حس مدرسه گریزی را به عنوان یک ارزش مطرح می کند. به هر رو ، ارزش یا ضد ارزش در پس این تصمیمات و تعطیلات واقعیاتی نهفته است که آگاهی از آنها شاید در میزان شادمانیمان بی تاثیر نباشد! . به تحلیل زیر از روزنامه اعتماد توجه فرمایید:

“در ايران تعداد تعطيلات رسمي 25 روز در سال است که به همراه روزهاي پنجشنبه و جمعه تعداد روزهاي کاري در سال را از 365 روز به 200 روز کاهش مي دهد. اين ميزان تعطيلات در مقايسه با بسياري از کشورها بالا اعلام شده است. بررسي هايي که توسط يک گروه از محققان انجام و در مرکز مطالعات دين و اقتصاد ارائه شده نشان مي دهد متوسط جهاني تعطيلات 5/13 روز در سال است. مقايسه ديگر که ميان ايران، يونان، ايتاليا و چين به عنوان چهار کشور قديمي و صاحب تمدن، شده نيز گوياي آن است که به رغم برخورداري هر چهار کشور از قدمت تاريخي متوسط تعطيلات در اين سه کشور 17 روز است در حالي که ايران به تنهايي 25 روز تعطيلات در تقويم رسمي خود دارد. مقايسه تاريخي از آن جهت انجام شده که برفرضيه وجود تعطيلات بالا به دليل قدمت تاريخي ايران خط بطلان بکشد. اما در کنار بررسي مقايسه يي ميزان تعطيلات، نتايج تاثيرات اقتصادي تعطيلات بر اقتصاد کشور نيز قابل تامل است. در گزارشي که مرکز پژوهش هاي مجلس انجام داده با استناد به آمارهاي صندوق بين المللي پول، توليد ناخالص داخلي ايران 97 ميليارد دلار اعلام شده است. در اين گزارش تصريح شده هر روز تعطيلي اضافي (با فرض مجموع 220 روز کاري) 24 ميليون دلار از توليد ناخالص داخلي خواهد کاست. اگر چنين مبنايي براي احتساب اثر تعطيلات بر توليد ناخالص داخلي پذيرفته شود و ميزان روزهاي کاري با توجه به آنکه تعداد تعطيلات رسمي به علاوه پنجشنبه و جمعه ها 104 روز است به 200 روز کاهش يابد نتيجه آثار تعطيلات بر GDP در سال هاي اخير بسيار بيشتر خواهد شد. در گزارش مرکز پژوهش ها تعداد روزهاي کاري 200 روز اعلام شده. آخرين آمارهاي بانک مرکزي نيز بيانگر آن است که توليد ناخالص داخلي کشور در سال 85 ، 201 هزار ميليارد تومان بوده است. بنابراين با پيروي از شيوه استفاده شده در مرکز پژوهش هاي مجلس مي توان نتيجه گرفت هر روز تعطيلي اضافي، در حدود 913 ميليارد تومان از توليد ناخالص داخلي کشور خواهد کاست. در کنار اين آثار اقتصادي مطالعات مرکز پژوهش ها نشان داده بهره وري نيروي کار روزهاي پس از تعطيلات در مقايسه با روزهاي ديگر بسيار پايين تر است. پايين بودن بهره وري در روزهاي بعد از تعطيلات براي کشوري که با فقر بهره وري نيروي کار و عوامل توليد روبه رو است، بازنگري در سياستگذاري ها براي اعلام پي درپي تعطيلات را ضروري ساخته است. اين ضرورت زماني عينيت بيشتري مي يابد که به اين جمله وزير سابق اقتصاد و کار آلمان توجه شود. حسين عبده تبريزي در سرمقاله يي 6آبان سال گذشته روزنامه سرمايه به نقل از وي نوشت؛«نيم درصد از رشد اقتصادي سال 2004 آلمان به دليل کاهش تعطيلات عمومي بود.»”