نوجوان بودم که دکتر شریعتی نام و افکار امه سزر شاعر و سیاستمدار سیاه پوست  فرانسوی را مطرح کرد . او از وی به عنوان پیامبر قرن بیستم نام می برد. بعدها که بازگشت به خانه مادری وی را خواندم بیشتر با عظمت روح وی آشنا شدم.سزر در سال 1913 در مارتينيك به دنيا آمد و براي ادامه تحصيلات دبيرستان و دانشگاه به فرانسه رفت. او در طول جنگ جهاني دوم به مارتينيك بازگشت و به تدريس پرداخت. از آثار او مي توان به «من يك سياهم، سياه‌ هم مي‌مانم» و «يادداشت‌هاي بازگشت به سرزمين مادري» اشاره كرد. وي در مجموع 14 اثر در زمينه‌‌هاي شعر و نمايشنامه منتشر كرده و آثار وي به بسياري از زبان‌هاي دنيا ترجمه شده است. این شاعر مارتینیکی ، چهل و هشت سال نماینده «فور دو فرانس» در مجلس ملی فرانسه و پنجاه و شش سال شهردار این شهر بودو در طی این مدت به مبارزه خود علیه تبعیض نژادی ادامه داد. او در سال ۱۹۵۰ در طی سخنرانی برای مقابله با چالش های اجتماعی سخنی درس آموز را بیان داشت::”تمدنی که توانائی حل مشکلاتی را که با آن درگیر می شود ندارد، تمدنی میراست”. سزر با آنکه مفهوم Négritude یا سیاه وارگی و یا سیاه بودگی را مطرح کرد و بر آن تاکید داشت اما می گفت::”من سیاه ام و سیاه می مانم اما هرگز در دام نژادپرستی نمی افتم. هیچ یک از ما درحاشیۀ فرهنگ جهانی نیست. فرهنگ جهان شمول وجود دارد، همین جاست و می تواند همۀ ما را بهره مند و سیراب کند. می تواند ما را گمراه هم بکند. این ما هستیم که باید کار خود را درست انجام دهیم” .