دانشجوی محترمی مشکل و مساله ای را در قسمت نظرات یکی از پستها مرقوم فرموده اند و اصرار دارند تا خوانندگان محترم در باره آن نظر دهند. ذیلا آن را خواهید خواند. قبل از آن تذکری را لازم می دانم:دو نشریه ای که از نزدیک با خط مشیشان آشنایم یعنی فصلنامه کتاب و کنجینه اسناد چنین شیوه نامبارکی نداشته اند و سعی کزده اند از زدوبندهای مرسوم بدور باشند. .گرچه این دوری باعث شده است که جندین سال است که نشریه اولی در عین داشتن شرایط به خاطر حسن!نظر بعضی اساتیذ ! از اخذ رتبه علمی پژوهشی بازبماند. این کار عجیبی که از این دانشجو خواسته شده مرا یاد ازدواجهای صوری و ناخواسته برای کسب ویزا و اقامت در بعضی کشورها انداخت. البته پس از مدتی بعضی ها هم در این امر حرفه ای می شوند. می شناسیم اساتیذی را که خود توان نوشتن یک مقاله مستقل را ندارند اما تا بخواهید همه چیز منتشر کرده اند .(کسرالله …)حالا اصل مطلب را ببینید:”با سلام و عرض ادب
خواهش می کنم این پیام را از طرف یک ناشناس به عنوان یک پست اضافه بفرمایید دوست دارم نظر دیگران را در این خصوص بدونم. استاد ارجمند خواهش می کنم این پست را در وبلاگ با اسم یک ناشناس بگذارید ارزش ثانیه ای تامل کردن را دارد
((چند ماه پیش بود که با دوستان تصمیم گرفتیم برای نشریات معتبر کتابداری مقاله بفرستیم
خیلی ها با ناامیدی اذعان داشتند کار که به همین سادگی نیست قبول نمی کنند!
اما من ناامید نشدم و یکی از بهترین مقاله هایی که نوشته بودم برای یک نشریه خوب ارسال کردم
مقاله توسط داور بررسی شد و پس از تصحیح مقاله قرار شد در یکی از شماره های آتی نشریه چاپ شود…
جالب است بدانید از طرف دفتر نشریه برای من پیامی ارسال شد با این مضمون … جهت چاپ و نشر مقاله جنابعالی لازم است یک عضو هیات علمی را به عنوان نویسنده همکار(نویسنده اول) معرفی نمایید…
تازه فهمیدم دوستانم چه می گویند و چرا به بعضی از افراد اعتراض می کردم شما که اینقدر اطلاعات دارید چرا نمی نویسید هیچ نمی گفتند
من مطمئنم که این قضیه فقط برای من یکی اتفاق نیفتاده برای همین از کلیه اساتید محترم کتابداری خواهشمندم این مسئله را بررسی کنند چون مطمئنم هیچ عضو هیات علمی تو رشته ما پیدا نمی شه که پلهای موفقیتش دانشجویانی باشند که روی دوش آنها راه می رود. همه ما این اعتقاد را داریم که تا چندی پیش هم استادان ارجمند ما با تمام توان خود تلاش می کردند دانشجویانشان مدارج موفقیت را طی کنند… از انجمن کتابداری و اطلاع رسانی. مدیر مسئولین محترم نشریات کتابداری. اعضای محترم هیات علمی و اساتید ارجمند کتابداری خواهش می کنم قدری به این امر بپردازند.
به رنگ آينه
نوشته ها و گزیده های فریبرز خسروی
خانم و يا آقاي دانشجوي عزيز و مقاله نويس گرامي مي دانم زحمات زيادي براي مقاله ات كشيده اي ولي اگر با اين نگاه پيش بروي كه مقاله ات را بايد در حكم مشاوره و اضافه نمودن چاشني تجربه به مقاله پيش استاد حاذقي ببري اين مسئله انقدر برايت گران تمام نمي شود.
اكثرا بايد تا مدتي انسان بنويسد و يك معلم و استاد ويرايش كند .من كه اگر مي توانستم حتي به اين شيوه مقاله نويسي كنم اشكالي نداشت . همه مي دانند مقاله را آن دانشجو نوشته است و آن استاد ويرايش كرده است .
ولي دلم از استاداني پر است كه حتي فرصت خواندن مقاله و يا پايان نامه نمي دهند و فقط نيم نگاهي مي اندازند و بعد بدون راهنمايي مي خواهند اسمشان مطرح شود حتي نقد منصفانه به اثر نمي كنند .
اگر واقعا اساتيد هيات علمي ما در مقام مشاوره مقاله را بپزند سطح علمي مقالات نيز بالاتر مي رود .
متاسفانه از اين دست مسائل بسيار اتفاق مي افتد. طريقي كه شما مي توانيد به حل اين مشكل كمك كنيد اين است كه اسم اين مجله و هر مجله ديگري كه چنين رويه اي دارد را اعلام عمومي كنيد تا “سيه روي شود هر كه در او غش باشد”.
ضمنا همين پيغامي را كه به شما داده اند براي كميسيون نشريات وزارت مربوطه بفرستيد تا بلكه بدانند در مجلاتي كه از آنها مجوز گرفته اند چه مي گذرد.