آن کس که به من حرفی بیاموزد مرا بنده خود ساخته است!

نوجوان بودم که از نوع نگارش رساله توضیح المسائل نزد روحانی محلمان شکایت بردم. او کتابی را با عنوان ” با دستورات اسلام آشنا شویم ” معرفی کرد.کتاب را بسیار متفاوت یافتم و از آن درس ها آموختم.  آشنایی من با آثار دکتر علی گلزادهغفوری از اینجا شروع شد. بعدها که اولین فرزندم متولد شد دیدم که آن روحانی بزرگوار به فکر نوزادان نیز بوده و جزوه زیبایی را برای نحوه نامگذاری و سایر آداب تدارک دیده است.

کتاب های “نظامات اجتماعی اسلام”، “انفال یا ثروت های عمومی”، “خطوط اصلی در نظام اقتصادی اسلام”، “اسلام و اعلامیه جهانی حقوق بشر” و “نقدی بر لایحه قصاص” از دیگر آثار او است.

او تحصیل کرده حوزه نجف و دانشگاه سوربن بود. ایشان کار خود را به عنوان  دبیر زبان در مدرسه علوی آغاز کرد. سال ها به خاطر فعالیت‌های مبازاتی و آزادی‌خواهانه‌اش در دوره پهلوی در تبعید به سر برد. وی در دهه پنجاه همراه با شهید بهشتی، باهنر و برقعی نگارش تعلیمات دینی و معارف اسلامی دبیرستان و دبستان در نظام جدید آموزش و پرورش زمان شاه را آغاز کرد.بعد از انقلاب نیز عضو مجلس خبرگان قانون اساسی ونماینده در اولین دوره مجلس شورای اسلامی بود . بعدها به دلائل سیاسی عزلت گزید. هفته پیش این مرد بزرگ به لقاء پروردگارش شتافت تا آن داور دادگر ممیز عملکرد او باشد.از پیشگاه خدای رحمان برایش درخواست رحمت و علو درجات دارم.

+ نوشته شده در  پنجشنبه هفدهم دی 1388ساعت 0:4  توسط فریبرز خسروی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.