گزینش مساله در پژوهش

فریبرز خسروی، معاون پژوهش، برنامه ریزی و فناوری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران گفت: متأسفانه پژوهش‌های ما نه با هدف حل مشکل، بلکه بیشترین آنها با هدف رفع معضل پژوهشگر، یعنی ارتقاء سطح علمی، کسب مدارک بیشتر و پر کردن رزومه انجام می‌شود.
خسروی: نبود مسأله‌گزینی در پژوهش ما را سمت خودفریبی می‌برد/ چالش‌های پژوهش کشور از نگاه دبیر جشنواره پژوهش

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم پایانی ششمین جشنواره هفته پژوهش با گرامیداشت چهلمین روز درگذشت پوراندخت سلطانی، مادر کتابداری نوین ایران، دوشنبه ۳۰ آذر با حضور سیدرضا صالحی امیری، رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، سعید رضایی شریف آبادی، رئیس انجمن کتابداری و اطلاع‌رسانی ایران، سید مجتبی حسینی، مدیرعامل کتابخانه و موزه ملی ملک و جمعی از مدیران و معاونان سازمان اسناد و کتابخانه ملی، در سالن همایش‌های این سازمان برگزار شد.

فریبرز خسروی در این مراسم به مبحث «مسأله پژوهشی» اشاره کرد و گفت: یکی از نواقص اساسی در حوزه پژوهش، «مسأله پژوهشی» است و اینکه آیا مسأله گزینی ما در پژوهش درست است یا خیر؟ بدون تعارف بیشتر پژوهش‌هایی که در حوزه کتابداری و علم آرشیو در حال انجام است از روی بی‌دردی بوده است.

وی افزود: بر اساس ادعای خود پژوهشگران بالای ۹۰ درصد پژوهش‌ها کاربردی است و وقتی یک پژوهش کاربردی است یا جلو یک ضرر را می‌خواهد بگیرد و یا اینکه که منفعتی به جامعه برساند اما پژوهش‌های ما، پژوهش‌هایی هستند که نه با هدف حل یک مشکل، دفع یک ضرر و ایجاد منفعت برای جامعه، بلکه بیشترین آنها با هدف رفع معضل پژوهشگر، یعنی ارتقاء سطح علمی، کسب مدارک بیشتر و پر کردن رزومه انجام می‌شود که متاسفانه این مشکل پَر قبای کتابخانه ملی را هم گرفته است.

معاون پژوهش، برنامه ریزی، و فناوری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با انتقاد از روند فعالیت‌های پژوهشی در کشور گفت: این انتخاب بی‌درد مسأله موجب می‌شود که با خیل عظیمی از تولیداتی مواجه باشیم که آهسته آهسته ما را به سمت خود فریبی می‌برد. وقتی انتخاب مسأله پژوهشی تنها به رفع معضلات شخصی پژوهشگر می‌پردازد، نتیجه‌اش فروش پایان‌نامه روبه روی دانشگاه و کتابسازی برخی ناشران است.

وی با اشاره به جایگاه علمی و پژوهشی پوراندخت سلطانی ادامه داد: در آن دوره‌ای بسیاری با انجام چنین پژوهش‌هایی در پی جمع‌آوری مدارک مختلف و تدریس در دانشگاه بودند، خانم سلطانی آمد و سر در ناداشته‌های سازمان اسناد و کتابخانه ملی گذاشت و با کاری در حدود چهار دهه، پایه‌گذار سرعنوان‌های موضوعی فارسی شد که واقعا مردانگی، رشادت و پشت کار خاصی می‌خواهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.