این مطلب در باره تقلب در انتشار یک کتاب به نام سارتر است و بی توجهی عمدی یا غیرعمد همه دست اندرکاران انتشارش و کتابخانه ملی و بعد بی توجهی دانشجویی که بر اساس آن پایان نامه نوشته و استاد راهنمایی که آن را تایید کرده است. بخش اول: مهدی جامی ماجرا این است که
ادامه مطلب

ای قطره های باران با جوی ها بگویید کان ره رو غم آلود زین رهگذر کجا رفت ای جوی های آرام از رودها بپرسید زین راه راز پیوند آن همسفر چرا رفت *** ای رودهای سرکش کاشفته و سبک پوی آغوش میگشایید دریای بی کران را آنجا که بی نهایت در بیکران غنوده است از
ادامه مطلب

یکی ار اسطوره های سیزده بدر روزی سلیمان انگشتری خود را به کنیزکی سپرد و به گرمابه رفت؛ دیوی از این واقعه باخبر شد، درحال خود را به صورت سلیمان درآورد و انگشتری را از کنیزک طلب کرد، کنیز انگشتری به وی داد و او خود را به تخت سلیمان رساند و بر جای او
ادامه مطلب

امشب ثانیه ها را به صف می كنم به پیشواز كه یكان یكان از راه می رسند، خاطره ها و سلام می كنم به هركس كه حتی یك بار از جالیز احساس و عاطفه ام گذر كرده است… احمد پورنجاتی

فاصله تان را با آدم ها رعایت کنید … آدم ها یکباره می زنند روی ترمز … و آنوقت ” شما” مقصرید … !

این دعاها از کتاب سومین جشنواره بین‌المللی “دستهای کوچک دعا” که در تبریز برگزار شده نقل می شود : آرزو دارم سر آمپول‌ها نرم باشد! (تاده نظر‌بیگیان / ۵ ساله) خدای مهربانم! من در سال جدید از شما می‌خواهم اگر در شهر ما سیل آمد فوراً من را به ماهی تبدیل کنی! (نسیم حبیبی /
ادامه مطلب

یکی نامرد نصرانی زنی را نزد عیسی برد، و در محضر شهادت داد که این زن پاکدامن نیست! … زن از شرم گنه چون آهوی زخمی، هراسان بود و مروارید اشکش از خجالت روی مژگان بود، مسیحا از تأثّر، همچو گردابی به خود پیچید، و توآم با سکوتی سوی یاران دید، ز چشم همرهانش ناگهان
ادامه مطلب

اهي بايد به دور خود يک ديوار تنهايي کشيد نه براي اينکه ديگران را از خودت دور کني بلکه ببيني چه کسي براي ديدنت ديوار را خراب مي کند ژان پل سارتر

#سیاوش شاعر تاجیک تو اندوه پر از عصیان و شور كیستی، دریا ‍ ز سر بگذشته جان ناصبور كیستی دریا؟ در این هنگامه های خاكساری های خاك آلود چنین پاكیزه و زیبا غرور كیستی دریا؟ زمین چندی ست دیگر گریه كردن را نمی داند تو در مژگان او اشك بلور كیستی دریا؟ در این دوری
ادامه مطلب

عطر «جوی مولیان» و نکهتش ما ز شعر رودکی بوئیده‌ایم ما همه از آب رودک خورده‌ایم ما ز درد رودکی روئیده‌ایم! از گلرخسار شاعر تاجیک